وکالت اتفاقی نوعی از وکالت است که در آن فردی که پروانه وکالت ندارد می‌تواند با کسب اجازه از دادگاه در برخی موارد خاص و محدود اقدام به وکالت کند. این نوع وکالت مخصوص افرادی است که دارای لیسانس حقوق هستند و می‌توانند به دلیل نیازهای خاص خانوادگی یا دوستانه، حداکثر 2 یا 3 پرونده در سال را با اجازه دادگاه قبول کنند.
برخی از ویژگی‌های وکالت اتفاقی عبارتند از:
- بدون نیاز به پروانه وکالت: فرد نیاز به پروانه وکالت ندارد و تنها با کسب اجازه از دادگاه می‌تواند وکالت کند.
- محدودیت در تعداد پرونده‌ها: معمولاً تعداد پرونده‌هایی که می‌تواند قبول کند، به 2 یا 3 پرونده در سال محدود است.
- پرونده‌های ساده: این نوع وکالت بیشتر برای پرونده‌های ساده و غیرپیچیده استفاده می‌شود.
- کسب اجازه از دادگاه: برای هر پرونده باید از دادگاه مجوز بگیرد.
این نوع وکالت به دلیل جلوگیری از ورود غیرمتخصصان به امور پیچیده حقوقی و حفظ حقوق و منافع عمومی، به این صورت محدود شده است.